Back to the reality!

Ja, ja… Na 14 maanden komt er dan toch een einde aan. Vorig jaar juli ging ik voor het eerst voor een langere periode naar het buitenland en uiteindelijk heb ik de afgelopen 14 maanden in 4 landen doorgebracht. Echt niet normaal hoe dit jaar is omgevlogen. Ik weet nog goed dat ik op de camping was vorig jaar en hoorde dat ik uitgeloot was. Dat lijkt echt nog gisteren. Net als mijn aankomst in Spanje, de yogales in Argentinië, mijn verjaardagstaart in Bariloche en ga zo maar door. Maar nu ben ik toch echt weer in Nederland. En dit jaar ga ik toch echt studeren dus ik ben bang dat het reizen er voorlopig niet zo in zit. Maar ik heb in dit jaar zoveel meegemaakt; zoveel gezien, geleerd en veel mensen leren kennen. Achteraf was de eerste keer uitgeloot ook een gelukje, zo zie ik het nu. (hopelijk denk ik dat volgend jaar ook) Dit jaar neemt niemand me ooit meer af en de herinneringen neem ik altijd met me mee. Dus nu terug naar de reality (al zou ik graag het jaar nog een keer overdoen).

Allereerst nog heel erg bedankt voor alle smsjes, mailtjes en krabbels tijdens mijn verblijf in Sarzeau. Vooral net na de loting. Niet normaal hoeveel smsjes ik toen heb gekregen. Dat deed me echt goed! Ik heb helaas dit jaar heel weinig tijd gehad omdat ik extreem veel en hard heb gewerkt (en misschien ook wel veel lol heb gemaakt) dus niet iedereen heeft de reacties gekregen die diegenen zouden moeten krijgen. :( Sorry daarvoor.

Ik wilde ook nog heel veel leuke mailtjes beantwoorden van de afgelopen weken maar daar heb ik nu echt geen tijd voor dus ik schrijf eerst dit verslag zodat iedereen een beetje op de hoogte is en dan hoop ik dat ik iedereen de verhalen volgende week live kan vertellen.
Gisteren waren de 6 weken op de camping alweer voorbij. Ik vond dit jaar ondanks het vele werken en wat irritaties rond 1 persoon nog leuker dan vorig jaar! Ik heb zoveel gelachen met het team. We waren echt heel hecht en het afscheid was dan ook moeilijk. Maar we hebben afgesproken dat we elkaar op zoeken. Zo moet ik rond kerst naar Angiers, samen met Anne en in mei moet ik naar Cardiffe komen. Dat komt dus helemaal goed. Na mijn laatste verslag is er weer zoveel gebeurd dat ik niet alles kan opschrijven, maar een paar dingen moeten toch genoemd worden.
Zo wist Tom niet eens dat ik op de camping aan het werk was wat een hele grappige situatie opleverde toen ik erg gestresst op zoek ging naar Jurian en ik Tom onderweg tegenkwam. Ik had het hem wel verteld op facebook maar dat was dus niet helemaal overgekomen. Ook kwam ik 1 avond boven op mijn kamer en toen was mijn hele bed verpakt in wc-papier! Echt zo geweldig. Het was zo mooi gedaan dat ik die nacht op een matrasje op de grond heb geslapen! Eigenlijk als ik er zo over nadenk kan ik nog wel uren doorgaan. Ik heb weer zoveel meegemaakt. Een meiden picknick op het strand, 3 verjaardagsfeestjes bij een klant voor 1 verjaardag, iedere maandag 18 rondjes met de pony’s over de camping, Limburgse lessen, een opblijfavond om Christiaan met zijn allen uit te zwaaien, met de kidsclub tegen het raam aanrennen (ik weet dat het erg raar klinkt), een Paclies spel voor mij:) en een paar keer uitgaan totdat we Tom konden wakker maken omdat hij eruit moest voor het brood. En natuurlijk de minidisco, de vossenjacht waarbij ik eerst op de tafel mocht staan om het spel uit te leggen aan 80/90 kinderen en al die andere leuke momenten die ik nu vergeet.

Zoveel leuke momenten die dit leuke jaar ook weer leuk afsluiten. Wel heb ik ook echt wel lastige momenten gehad in Sarzeau. Veel frustaties over het werk.. en natuurlijk het gedoe voor de studie. Ik heb namelijk de knoop doorgehakt en ik start volgende week met de opleiding medische hulpverlening. En aangezien die in Utrecht is, moet er een kamer gezocht worden. Hierdoor was ik de hele dag aan het werk en dan moest ik daarna nog op de computer om samen met Anne te studielinken of om kamers te zoeken op kamernet. Verschrikkelijk wat een ramp zeg. Ook het feit dat ik uitgeloot was kwam soms hard weer naar boven en het was soms dan wel lastig dat ik niet even naar vrienden of familie kon om erover te praten. Maar goed, ik had genoeg afleiding en lieve collega’s wat ook heeft geholpen.
En nu ga ik dus naar Utrecht. Morgen ga ik al om 6 uur weg voor de introductieweek en dan begint volgende week woensdag de introductie op school. Ik had er heel veel zin in maar nu niet meer zo omdat het zo’n gedoe is allemaal om een kamer te zoeken enz. Gelukkig heb ik voor deze week nu een slaapplek (dank je wel Serena) en hopelijk vind ik snel een kamer. Als iemand van jullie nog ideeën heeft, dan moet je maar gewoon mailen of bellen. Misschien kennen jullie iemand die in Utrecht studeert en op kamers woont (als je dan even wilt informeren of die nog kamers weten)of weten jullie een andere tijdelijke verblijfplaats… Ik hoop het dan echt te horen.

Nou ik denk dat ik dit laatste verslag maar moet stoppen. Voorlopig geen reisverslagen meer denk ik. Ik zou nog honderden kunnen schrijven over dit jaar, maar ik hoop dat ik in de toekomst nog genoeg verslagen mag schrijven over nieuwe reizen. Ik heb de smaak nu echt te pakken dus ik weet inmiddels al wel tientallen plekken waar ik nog graag heen wil. Ik wil iedereen in ieder geval bedanken voor alle reacties en mailtjes tijdens dit jaar!

Heel veel liefs en een kus,

Marlies