Nog een paar dagen genieten!!

Niet te geloven dat mijn laatste reisverslag alweer meer dan een maand geleden is geschreven! De tijd is voorbij gevlogen en dat geeft wel weer hoe ik het naar mijn zin heb hier. De eerste paar weken waren best zwaar omdat ik nog moest wennen, het Frans praten nog niet zo makkelijk ging en ik mijn weg moest vinden om samen met Claire de miniclub te organiseren, maar daarna is het alleen maar vooruit gegaan en ik ben nu blij dat ik nog een weekje heb om hier door te brengen! Ik kijk namelijk wel uit naar Groningen en alle lieve mensen die ik heb moeten missen tijdens deze twee maanden, maar ik ben er nog niet klaar voor om deze plek te verlaten en zo alle mensen en lieve kindjes achter te laten.
Het wordt een beetje lastig om alles wat ik de afgelopen 4,5 week heb meegemaakt te beschrijven, maar ik zal proberen om de leukste/grappigste/onvergetelijke momenten met jullie te delen. Natuurlijk zijn jullie vanaf volgende week ook welkom om de verhalen live te horen en wat foto’s te bekijken ;). Ik kom trouwens aankomende zaterdag, 1 september weer terug naar Groningen. Dan heb ik nog twee dagen voordat ik weer moet beginnen met studeren dus dat worden twee dagen waarin ik zoveel mogelijk zal uitrusten om toch enigszins energiek aan het nieuwe studiejaar te beginnen. Waar ik overigens wel veel zin in heb!

Ik zal beginnen met alle leuke animatie-activiteiten die we hebben uitgevoerd. Dit viel voor het grootste deel onder mijn en Claire’s verantwoordelijkheid en samen hebben we heel wat leuke bingo’s, spektakels, disco’s en miniclubs georganiseerd. Claire is gisteren naar huis gegaan en het is nu heel onwerkelijk om de activiteiten of alleen uit te voeren of met andere collega’s. We vormden een goed team en ik mis haar zeker. Maar een aantal hoogtepunten die we samen hebben meegemaakt zijn onder andere:
- vele bingo-avonden waarvan we twee (deels) verkleed hebben uitgevoerd, we drietalig hebben gespeeld en we zelfs een keer alle getallen hebben opgeschreven omdat er twee dove mensen meespeelden! Gisteren heb ik de laatste bingo met Charlotte gespeeld. Ook dit keer verkleed en we hebben de helft van de Bingo omgedraaid; ik heb de getallen in het Frans opgenoemd en Charlotte daarna in het Nederlands
- Spektakels (show aan het eind van de week) over allerlei thema’s. De ene keer wat origineler dan de andere keer maar de volgende thema’s/verhalen staken er toch wel bovenuit: pinguins, Harry Potter en natuurlijk cowboys en indianen. Het thema over Hawaii was iets minder gelukt door een gebrek aan inspiratie, maar alsnog was het een groot succces.
- Miniclubactiviteiten van alle soorten en maten, vele spelletjes, geknutsel, de gezamenlijke lunch op donderdag (waarbij het een keer mayonaise heeft geregend door het enthousiast openen van de verpakking), een geluidenspel, vossenjacht en ga zo maar door.
- Minidisco’s tot we erbij neer vielen. Niet normaal hoe uitputtend het is om een half uur tot een uur constant kinderdansjes te doen. Vooral hoofd, schouders, knie en teen is zwaar! Maar voor mij was dit een van de leukste dingen om te doen! En van het Ponga-dansje kan je niet genoeg krijgen. Die hebben we inmiddels, na 7 weken animatie, een stuk of veertig keer gedanst denk ik.
- Ook de aquagym viel onder onze hoede. Drie keer per week was een van ons om negen uur in het zwembad te vinden om de vroege vogels op de camping een half uur te vermaken in het zwembad. Twee keer in de week was het mijn beurt en dat betekent 16x aquagym gedurende deze twee maanden. Misschien waren de 16x niet altijd even origineel aangezien mijn kennis van oefeningen niet zo groot is, maar toch was het altijd leuk om te doen. En je hebt de kans om af en toe een zeldzame walvis te spotten in het water.
- Ook het kanoën en het boomklimmen werd door ons georganiseerd. Het klimmen heb ik bijna alle weken gedaan en het kanoën deden we omstebeurt. Beide erg leuk om te doen en het echte hoogtepunt was eigenlijk om de mensen dan in het minibusje te rijden. Lekker met een vol busje over de Franse weg rijden met vaak een zonnetje en de wind die naar binnen waait. Verder is het kanoën meestal een watergevecht van twee uur en kan je de kabelbanen in het klimpark ook op de kop afdalen wat deze activiteiten nog leuker maakt! Nog 1x kanoën te gaan en helaas kan ik de laatste keer klimmen niet mee omdat ik dan miniclub heb, maar dat is mijn laatste keer miniclub dus dat kan ik zeker niet missen.

Naast het werken hebben we nog veel meer rare en leuke dingen meegemaakt. Eén groot verschil met de camping in Sarzeau is namelijk de sfeer die hier op de camping hangt; iedereen gaat ervoor om samen een zo leuk mogelijke vakantie te hebben en is dus altijd in voor een praatje, drankje etc. Hierdoor hebben we heel leuk contact gehad met vele gezinnen. Iedere week moesten we weer van een andere familie afscheid nemen maar gelukkig kwam er dan snel alweer een nieuwe leuke familie voor terug. Zo waren er een aantal weken drie Nederlandse families op de camping die kinderen in dezelfde leeftijd hadden. Zij zijn heel hecht geworden op de camping en met hen heb ik een keer gebarbecued en ook ben ik een zaterdag met hen mee geweest naar een Middeleeuws festival in Chinon. Ook hebben we meerdere bedankjes gekregen van ouders van kinderen die dagelijks naar de miniclub kwamen of van andere families. Zo hebben we flessen wijn, koekjes, chocola en vele drankjes gekregen.

De sfeer in het team is eigenlijk hetzelfde als in Sarzeau, maar tegelijkertijd is het ook heel anders. We hebben hier geen stoepkrijtgevechten en de bedden worden niet ingepakt, maar het super gezellig en we maken veel leuke dingen mee. Het is wel anders omdat niet iedereen in hetzelfde huis verblijft en er minder vrije tijd samen is, maar het team is heel hecht en gezellig! Ook helpt iedereen elkaar waar het nodig is. Zo zijn wij vaak geholpen met de knutselwerkjes voor het spektakel en heb ik afgelopen zaterdag geholpen toen er 32 tenten/stacaravans schoongemaakt moesten worden.

Verdere gebeurtenissen die het noemen waard zijn:
- in mijn eerste week kwam Claude, de eigenaar van de kano’s die we gebruiken, met een busje op de camping en kwam hij de miniclub binnen dat we echt even moesten komen kijken. We zijn toen met alle kinderen naar het busje gelopen en in het busje lag een vis van minstens 1,5 meter lang. Deze was gevangen in de Loire wat toch een wat onveilig gevoel geeft tijdens het kanoën. Ik heb een foto trouwens.
- De zin die hier op de camping het vaakst uitgesproken wordt is hoogstwaarschijnlijk: ‘ heb jij de sleutel (gezien)?’. Lucille en ik doen samen met de sleutel van het huis waar we slapen en daarnaast hebben we ook nog de sleutel van de stacaravan waar we eten en Claire eerst sliep. Hier is ook maar 1 versie van, wat het een echte uitdaging maakt om de sleutel te vinden. Hij is namelijk steeds bij iemand anders of op een andere plek. Soms wordt de sleutel namelijk in de bar of de receptie gelegd en soms houdt iemand hem bij zich. Dit is niet altijd goed gegaan. Zo heeft Claire de sleutel een keer mee genomen toen ze een verjaardagfeest had. Lucille en ik hadden nog niet gegeten en konden dus niet de stacaravan in. Gelukkig stond het raam van de wc toen open en heeft Annemiek ons gered door naar binnen te klimmen. Ook de sleutel van de receptie (of eigenlijk de sleutelbos met alle belangrijke sleutels) is een keer goed kwijt geweest met de bijbehorende stress als gevolg. Deze bos verhuist ook van de bar naar de receptie, naar Christophe en weer terug en op een avond was hij echt niet te vinden. Na een minuut of twintig zoeken is hij toen gelukkig wel gevonden.
- van de week hadden we een moment waarop we hebben berekend hoeveel en wat voor eten we tijdens deze twee maanden eigenlijk hebben gegeten. Claire at iedere ochtend een croissant en een pain chocolat, wat na 6 weken dus 42 van elk betekent. Ook is er veel patat gegeten deze zomer (niet alleen door ons trouwens). In de bar is er een ton!! Doorheen gegaan! Ook hebben we enorm veel meloenen gegeten. Aangezien we altijd snel moeten koken omdat er altijd wel weer iemand is die weer aan het werk moet was dit onze manier om toch wat vitaminen binnen te krijgen. Sommige dagen hebben we twee meloenen weggewerkt met zijn 3en. In totaal komen we zeker op 21 meloenen. Ook de rijst, pasta en worteltjes+doperwtjes waren een groot succes. We eten hier ’s middags en ’s avonds warm en we hebben iedere dag wel een keer rijst of macaroni gegeten. De laatste weken eten we ook vaker gewoon salade of een ei met brood want na een week of zes kan je geen rijst of macaroni meer zien!
- Een nieuw item op het programma dit jaar was de karapiano. Ik weet niet of ik in mijn eerste verslag hier al iets over heb gezegd. Maar dit is een karaoke-avond waarbij de zangers begeleid worden door een pianist. De eerste keer hebben Annemiek en ik niet gezongen omdat Annemiek toen ziek was, maar de tweede en derde keer moesten we er wel aan geloven. We hebben beide keren ‘het regent zonnestralen’ gezongen wat een groot succes was. Gelukkig werden we beide keren uit de brand geholpen door Nederlandse campinggasten wat het toch een stuk leuker maakte. Ook hebben we alle keren liedjes opgevoerd met de miniclub wat een groot succes was!
- Na vorige week zondag is er nog een activiteit die we hier bij kunnen voegen. Toen zijn we namelijk gaan waveboarden! Echt super leuk, al ben ik meer gevallen dan dat ik op het bord heb gestaan. Maar het was echt heel tof en voor deze donderdag is er alweer gereserveerd.
- En natuurlijk heb ik heel leuk bezoek gehad de laatste weken. Eerst zijn mijn ouders hier langs geweest en later is Nate hier vijf dagen geweest. Met beiden was het supergezellig en zo heb ik de kans gehad om ook wat van de omgeving te zien! Ik ben echt superblij dat ze hier zijn geweest en hebben gezien hoe het er hier aan toe gaat. En natuurlijk was het heerlijk om tijd met hen door te brengen na elkaar zolang te hebben moeten missent.

Naast al deze leuke herinneringen die ik meeneem, is mijn cv deze zomer denk ik ook een pagina langer geworden. Ik heb hier zoveel nieuwe dingen/beroepen uitgeprobeerd. Een kort overzicht van wat ik allemaal heb gecombineerd: kunstenares (eindelijk maar toch), zangeres, zanglerares, danslerares, choreograaf, aquagym instructrice, badjuf, bingojuf, DJ, bedienster, (mini)buschauffeur, kano-instructeur, redder in het boomklimpark, cockailshaker, gids, vertaler, politieagent en ga zo maar door. Al blijf ik toch maar bij geneeskunde denk ik.

Ik denk dat ik zo nog uren verder door zou kunnen gaan. We maken op een dag al zoveel mee dat ik iedere dag wel zo’n lang verslag zou kunnen schrijven. Er moet echter ook wat overblijven voor als ik thuis ben dus nu zal ik stoppen. Nog een paar dagen werken, waarin ik wel veel minder hoef te doen. Zo is de miniclub nu een half uur korter en is er ’s middags minder voorbereiding nodig. Ook hebben we alleen woensdagavond nog maar animatie op het programma staan; de laatste openluchtbioscoop. Vanavond gaan we met het hele team uit eten (Claire komt dan gezellig even terug) en verder heb ik dus veel tijd om al wat bij te komen en leuke dingen te doen. Zo gaan we dus donderdag waveboarden, ga ik nog naar een kasteel waar Leonardo Davinci lang heeft gewoond en gewerkt en misschien gaan we nog paintballen. Ook zou ik graag nog naar Angers gaan om mijn oud-collega’s nog gedag te zeggen, maar Anne gaat morgen alweer terug naar Lille en door slecht nieuws wordt het moeilijk om Camille en Maud nog te zien.. Maar ik hoop dat het nog gaat lukken. Er staat in ieder geval nog genoeg leuks op de planning voor ik zaterdag gedag moet zeggen.

Heel veel liefs vanuit het zonnige Les Rosiers sur Loire en tot volgende week!

X Marlies