Sneeuw in Argentinië?
Door: Marlies
Blijf op de hoogte en volg Marlies
10 Februari 2010 | Argentinië, Villa Allende
Hola lieve lezers,
Ja ik leef nog! En ik ben nog niet ontvoerd door mensen die zo jaloers waren op mijn blonde haar dat ze het af wilden knippen.
Ik heb dit gisteren geschreven en ik wilde het uploaden in het internetcafé, maar toen had ik het als het verkeerde word document opgeslagen. En nu moest ik door de regen hiernaartoe lopen :(
Allereerst heel erg bedankt voor alle reacties, erg leuk om te lezen! Ook bedankt voor alle smsjes die ik voor mijn vertrek kreeg en voor de e-mailtjes/krabbels die ik nog niet heb beantwoord. Ik lees alles we (wel wat later) maar ik heb erg weinig tijd en ik heb geen internet thuis. Maar echt heel erg bedankt, ik waardeer het zeer! Ik hoop dat alles goed gaat in Nederland! Is het nog steeds zo koud en sneeuwt het ook? Hier is het erg heet! Ik schrijf dit nu op nu op mn laptop in mijn kamertje en ik heb de ventilator op me gericht, anders is het moeilijk uit te houden.
Het is hier nu 15.33, vier uur vroeger dan bij jullie. Ik zal zo naar het internetcafé om dit stukje te uploaden. We hebben namelijk geen internet thuis en het internetcafé is erg goedkoop (1 peso per 20 minuten, dat is ongeveer 25 cent) maar ik schrijf dit toch even hier, waar het koel is en ik lekker mijn gang kan gaan.
Met mij gaat het erg goed! Ik heb het echt naar mijn zin:)! Ik ben hier nu een week en ik heb al zoveel gedaan en beleefd. Vorige week kwam ik rond 16.30 bij mijn gezin aan. Nou ja gezin, op dat moment was alleen Maria, (mijn Argentijnse moeder) thuis. Verder woont hier nog een andere volunteer, Filipa. Zij is 28 en komt uit Portugal. Ooh en natuurlijk de hond Negra. Het klikt met alle drie erg goed en ik was dinsdag direct met Maria boodschappen wezen doen. Woensdag had ik hier in Villa Allende mijn introductie, samen met Joris. Hij was ook dinsdag aangekomen en hij is net als ik 18 en uitgeloot voor geneeskunde. We zouden woensdag ook naar Córdoba gaan, maar omdat Sofia (een vrouw van Projects Abroad) naar de dokter moest op woensdag zijn we donderdag naar Córdoba geweest. Ik Joris, Eva (uit Engeland, in Sheffield) en een medewerker van PA zijn toen met de bus naar Córdoba geweest, waar we een sim kaart hebben gekocht en alles hebben bekeken. Echt een enorme stad en ik ben bang dat ik de goede busstop nooit meer herken! Maar dat komt vast goed. Donderdag had ik trouwens ook mijn eerste Spaanse les bij Marisu. Een heel aardige vrouw en ze nodigt me iedere dag uit om te komen eten. Ik heb nu iedere ochtend les in het huis van Marisu. Meestal samen met een Zwitsers meisje, Celia. Vanochtend had ik ook les met Alex, hij komt uit de USA. Het is erg leuk, we praten over van alles, gemengd in het Spaans en in het Engels.
Euhm eens kijken, het is niet echt een logisch verhaal maar goed. Woensdagavond was ik trouwens met Maria naar yogales geweest. Het was echt super, ondanks dat ik bijna niets verstond. De mensen zijn hier zo vriendelijk, niet normaal. Zo was er een vrouw bij yoga, Sandra en ze zei dat ik altijd bij haar langs mocht komen als ik wilde. Ze heeft drie kinderen waarvan 1 zoon die ook 18 is. Ze sprak een beetje Engels en het was echt super om even met haar te praten. Ik denk dat ik Maria maar vraag of ze me een keertje heen wil brengen.
Maria is ook echt super aardig. Soms een beetje gek, maar echt heel lief. Ze is wel erg bezorgd om me. Zo vond ze de buurt waar Marisu woont, maar een beetje eng dus gisteren ging ze mee naar de Spaanse les. Ze zei toen tegen Marisu dat ze het eng vond, ik helemaal alleen lopend naar haar huis. Ik vind het totaal niet eng en er gebeurd daar ook echt niks maar nu hebben we afgesproken dat ik sms als ik er ben.
Nu zal ik wat vertellen over mijn werk. Iedere dag (ma t/m vr) van 17 tot 20 uur gaan Joris, Filipa, ik en vanaf vandaag Celia naar het SOS Kinderdorp in Córdoba. Eerst moeten we een kwartier lopen naar de bus en dan moeten we 20 minuten met de bus. In het dorp is Vera (een Nederlandse volunteer van rond de 60) dan meestal al. In het dorp wonen 100 kinderen die niet meer bij hun ouders terecht kunnen. De meesten hebben echt verschrikkelijke dingen meegemaakt. Sofia had ons wat verhalen verteld en dat kan je je echt niet voorstellen, zo erg! Je merkt ook wel aan de kinderen dat ze zulke dingen hebben meegemaakt, soms zijn ze erg agressief of ze knuffelen je juist zoveel mogelijk. Maar ze zijn zo lief! We doen altijd spelletjes met ze of we praten gewoon wat en ze mogen zelf weten of ze komen of niet. Sommigen komen altijd en anderen heb ik nog gezien. Ik vind het echt super om heen te gaan en ik kijk er nu ook weer naar uit om alle kinderen te zien. Het enige wat nog erg lastig is, is de namen onthouden. Verschrikkelijk. Meestal ben ik heel snel met namen maar nu kan ik ze echt niet onthouden. Maar ik ken nu al een stuk of 20 kinderen dus het gaat wel snel.
Eens kijken, ik wil zoveel vertellen maar het is soms echt lastig om dingen te omschrijven. Dit weekend was echt super! Vrijdag gingen Celia, Filipa, Joris, Sabina (een Argentijns meisje waarmee het zo goed klikt!) en ik naar het carnaval in Unquillos. Je moet je dan niet het carnaval van Nederland voorstellen, maar meer een corso. Er waren een stuk of 6 karren en heel veel dansers en muziek. Ook waren er 2 bands. Eerst een erg beroemde reggae band uit Argentinië en daarna een band die traditionele muziek speelde. Het was zo mooi! De sfeer was ook geweldig en de kinderen hadden allemaal neive loco (gekke sneeuw, een soort schuim) waarmee ze iedereen onderspoten. Sabina en ik hadden ook ieder een bus gekocht en nadat we een rondje hadden gelopen, waren we helemaal doorweekt door alle schuim. (daar zijn foto’s van maar die komen later). Het was zo grappig maar er waren veel mannen die het leuk vonden om schuim in je gezicht te spuiten en dat prikte echt gigantisch. Het was echt een superavond en we waren om half 5 weer thuis. Erg laat en om 7 uur ging mijn wekker want zaterdag zouden we om acht uur weggaan. Dit werd uiteindelijk negen uur maar goed. We gingen namelijk naar een verjaardag van een vriend van Maria en de ‘moeder’ van Joris. Dit was op het platteland in zo’n mooi huis! Echt enorm groot met een zwembad, tennisbaan en paarden. We bleven daar samen met nog zo’n 30 mensen geslapen en het was zo tof. We hebben veel gesport; tennis, volleybal, gezwommen. En ik heb zelfs voor de eerste keer echt paardgereden! Zo cool. Wel heb ik toen ook maar 2 uur geslapen dus ik moet nog een beetje bijslapen. Op vrijdag hadden we dus gekke sneeuw en op zaterdag kwam er bloem uit de lucht vallen, de mensen zijn hier heel vriendelijk maar ze verlangen zo naar de winter dat ze het alvast laten sneeuwen:O nee grapje maar iedereen kreeg een handje vol met bloem en moest dat dan omhoog of op elkaar gooien. Dit gebeurde op zaterdagavond. Toen 2 mannen gitaar speelden en erg mooi zongen. Ook vertelden bepaalde mensen omstebeurt een verhaal, een gedicht of een grap.. Dit is gebruikelijk met carnaval werd ons later verteld. Ook dit was echt super en ik had het er met Filipa over dat het zo raar is. Ik kende daar helemaal niemand en mijn Spaans is nog helemaal niet goed, maar toch heb ik me geen een keer niet op mijn gemak gevoeld. Met zijn allen volleyballen en spelletjes doen, het leek net of het onze eigen familie was. Moeilijk om uit te leggen maar in ieder geval was het een superweekend.
Komend weekend ga ik met Joris, Filipa en Celia naar Cosquin rock. Dat is het grootste festival van Argentinië. We weten nog niet of we daar ook overnachten maar dat zie ik wel. Ook gaan we misschien paragliden dus wie weet wordt het weer zo’n leuk weekend. Ook heb ik morgenavond een tangoles met alle volunteers. Daar heb ik ook onwijs veel zin in en ik denk erover om hier salsalessen te nemen. Marisu belt vandaag wat de lestijden zijn dus als ik dan kan dan wil ik dat graag leren. Wel moet ik dan schoenen met hak kopen want die moet je dan aan.
Ik ben hier natuurlijk nog niet zo lang maar hetgene dat het meest op valt hier, zijn de mensen. Zo vriendelijk. Verder vind ik dat er nog wel veel armoede is. Meer dan ik had verwacht. Ik ben al een aantal keer door echt arme buurten gereden (eerst dachten ze dat ik daar kwam bij een gastgezin en dat vond ik toch echt een eng idee) en daar staan echt krotjes. Ook de wegen zitten nog vol gaten en kuilen en er zijn nog maar weinig asfaltwegen. Maar verder is het echt een mooi land en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad dat ik hierheen ben gegaan.
Ik denk dat ik maar stop, ik heb nu nog 20 minuten extra tijd om te internetten dus ik moet echt gaan anders kom ik te laat op mn werk.
Heeeeel veel liefs en un beso,
Marlies
p.s. Ik heb eindelijk een Argentijns nummer dat werkt, mail me maar als je die wil hebben
En trouwens, als je post wil sturen is het handig om het naar het kantoor van Projects Abroad te verzenden. Brievenbussen hebben ze hier geloof ik niet en daar is altijd iemand aanwezig dus dan komt het sowieso aan.
Dit is dan het adres:
Marlies Barsingerhorn
c/o Mr Guillermo Cogorno,
Av. Rió de Janeiro 1021, Local 2.
Barrio Lomas C. P. 5105
Villa Allende,
Córdoba,
ARGENTINA
Ja ik leef nog! En ik ben nog niet ontvoerd door mensen die zo jaloers waren op mijn blonde haar dat ze het af wilden knippen.
Ik heb dit gisteren geschreven en ik wilde het uploaden in het internetcafé, maar toen had ik het als het verkeerde word document opgeslagen. En nu moest ik door de regen hiernaartoe lopen :(
Allereerst heel erg bedankt voor alle reacties, erg leuk om te lezen! Ook bedankt voor alle smsjes die ik voor mijn vertrek kreeg en voor de e-mailtjes/krabbels die ik nog niet heb beantwoord. Ik lees alles we (wel wat later) maar ik heb erg weinig tijd en ik heb geen internet thuis. Maar echt heel erg bedankt, ik waardeer het zeer! Ik hoop dat alles goed gaat in Nederland! Is het nog steeds zo koud en sneeuwt het ook? Hier is het erg heet! Ik schrijf dit nu op nu op mn laptop in mijn kamertje en ik heb de ventilator op me gericht, anders is het moeilijk uit te houden.
Het is hier nu 15.33, vier uur vroeger dan bij jullie. Ik zal zo naar het internetcafé om dit stukje te uploaden. We hebben namelijk geen internet thuis en het internetcafé is erg goedkoop (1 peso per 20 minuten, dat is ongeveer 25 cent) maar ik schrijf dit toch even hier, waar het koel is en ik lekker mijn gang kan gaan.
Met mij gaat het erg goed! Ik heb het echt naar mijn zin:)! Ik ben hier nu een week en ik heb al zoveel gedaan en beleefd. Vorige week kwam ik rond 16.30 bij mijn gezin aan. Nou ja gezin, op dat moment was alleen Maria, (mijn Argentijnse moeder) thuis. Verder woont hier nog een andere volunteer, Filipa. Zij is 28 en komt uit Portugal. Ooh en natuurlijk de hond Negra. Het klikt met alle drie erg goed en ik was dinsdag direct met Maria boodschappen wezen doen. Woensdag had ik hier in Villa Allende mijn introductie, samen met Joris. Hij was ook dinsdag aangekomen en hij is net als ik 18 en uitgeloot voor geneeskunde. We zouden woensdag ook naar Córdoba gaan, maar omdat Sofia (een vrouw van Projects Abroad) naar de dokter moest op woensdag zijn we donderdag naar Córdoba geweest. Ik Joris, Eva (uit Engeland, in Sheffield) en een medewerker van PA zijn toen met de bus naar Córdoba geweest, waar we een sim kaart hebben gekocht en alles hebben bekeken. Echt een enorme stad en ik ben bang dat ik de goede busstop nooit meer herken! Maar dat komt vast goed. Donderdag had ik trouwens ook mijn eerste Spaanse les bij Marisu. Een heel aardige vrouw en ze nodigt me iedere dag uit om te komen eten. Ik heb nu iedere ochtend les in het huis van Marisu. Meestal samen met een Zwitsers meisje, Celia. Vanochtend had ik ook les met Alex, hij komt uit de USA. Het is erg leuk, we praten over van alles, gemengd in het Spaans en in het Engels.
Euhm eens kijken, het is niet echt een logisch verhaal maar goed. Woensdagavond was ik trouwens met Maria naar yogales geweest. Het was echt super, ondanks dat ik bijna niets verstond. De mensen zijn hier zo vriendelijk, niet normaal. Zo was er een vrouw bij yoga, Sandra en ze zei dat ik altijd bij haar langs mocht komen als ik wilde. Ze heeft drie kinderen waarvan 1 zoon die ook 18 is. Ze sprak een beetje Engels en het was echt super om even met haar te praten. Ik denk dat ik Maria maar vraag of ze me een keertje heen wil brengen.
Maria is ook echt super aardig. Soms een beetje gek, maar echt heel lief. Ze is wel erg bezorgd om me. Zo vond ze de buurt waar Marisu woont, maar een beetje eng dus gisteren ging ze mee naar de Spaanse les. Ze zei toen tegen Marisu dat ze het eng vond, ik helemaal alleen lopend naar haar huis. Ik vind het totaal niet eng en er gebeurd daar ook echt niks maar nu hebben we afgesproken dat ik sms als ik er ben.
Nu zal ik wat vertellen over mijn werk. Iedere dag (ma t/m vr) van 17 tot 20 uur gaan Joris, Filipa, ik en vanaf vandaag Celia naar het SOS Kinderdorp in Córdoba. Eerst moeten we een kwartier lopen naar de bus en dan moeten we 20 minuten met de bus. In het dorp is Vera (een Nederlandse volunteer van rond de 60) dan meestal al. In het dorp wonen 100 kinderen die niet meer bij hun ouders terecht kunnen. De meesten hebben echt verschrikkelijke dingen meegemaakt. Sofia had ons wat verhalen verteld en dat kan je je echt niet voorstellen, zo erg! Je merkt ook wel aan de kinderen dat ze zulke dingen hebben meegemaakt, soms zijn ze erg agressief of ze knuffelen je juist zoveel mogelijk. Maar ze zijn zo lief! We doen altijd spelletjes met ze of we praten gewoon wat en ze mogen zelf weten of ze komen of niet. Sommigen komen altijd en anderen heb ik nog gezien. Ik vind het echt super om heen te gaan en ik kijk er nu ook weer naar uit om alle kinderen te zien. Het enige wat nog erg lastig is, is de namen onthouden. Verschrikkelijk. Meestal ben ik heel snel met namen maar nu kan ik ze echt niet onthouden. Maar ik ken nu al een stuk of 20 kinderen dus het gaat wel snel.
Eens kijken, ik wil zoveel vertellen maar het is soms echt lastig om dingen te omschrijven. Dit weekend was echt super! Vrijdag gingen Celia, Filipa, Joris, Sabina (een Argentijns meisje waarmee het zo goed klikt!) en ik naar het carnaval in Unquillos. Je moet je dan niet het carnaval van Nederland voorstellen, maar meer een corso. Er waren een stuk of 6 karren en heel veel dansers en muziek. Ook waren er 2 bands. Eerst een erg beroemde reggae band uit Argentinië en daarna een band die traditionele muziek speelde. Het was zo mooi! De sfeer was ook geweldig en de kinderen hadden allemaal neive loco (gekke sneeuw, een soort schuim) waarmee ze iedereen onderspoten. Sabina en ik hadden ook ieder een bus gekocht en nadat we een rondje hadden gelopen, waren we helemaal doorweekt door alle schuim. (daar zijn foto’s van maar die komen later). Het was zo grappig maar er waren veel mannen die het leuk vonden om schuim in je gezicht te spuiten en dat prikte echt gigantisch. Het was echt een superavond en we waren om half 5 weer thuis. Erg laat en om 7 uur ging mijn wekker want zaterdag zouden we om acht uur weggaan. Dit werd uiteindelijk negen uur maar goed. We gingen namelijk naar een verjaardag van een vriend van Maria en de ‘moeder’ van Joris. Dit was op het platteland in zo’n mooi huis! Echt enorm groot met een zwembad, tennisbaan en paarden. We bleven daar samen met nog zo’n 30 mensen geslapen en het was zo tof. We hebben veel gesport; tennis, volleybal, gezwommen. En ik heb zelfs voor de eerste keer echt paardgereden! Zo cool. Wel heb ik toen ook maar 2 uur geslapen dus ik moet nog een beetje bijslapen. Op vrijdag hadden we dus gekke sneeuw en op zaterdag kwam er bloem uit de lucht vallen, de mensen zijn hier heel vriendelijk maar ze verlangen zo naar de winter dat ze het alvast laten sneeuwen:O nee grapje maar iedereen kreeg een handje vol met bloem en moest dat dan omhoog of op elkaar gooien. Dit gebeurde op zaterdagavond. Toen 2 mannen gitaar speelden en erg mooi zongen. Ook vertelden bepaalde mensen omstebeurt een verhaal, een gedicht of een grap.. Dit is gebruikelijk met carnaval werd ons later verteld. Ook dit was echt super en ik had het er met Filipa over dat het zo raar is. Ik kende daar helemaal niemand en mijn Spaans is nog helemaal niet goed, maar toch heb ik me geen een keer niet op mijn gemak gevoeld. Met zijn allen volleyballen en spelletjes doen, het leek net of het onze eigen familie was. Moeilijk om uit te leggen maar in ieder geval was het een superweekend.
Komend weekend ga ik met Joris, Filipa en Celia naar Cosquin rock. Dat is het grootste festival van Argentinië. We weten nog niet of we daar ook overnachten maar dat zie ik wel. Ook gaan we misschien paragliden dus wie weet wordt het weer zo’n leuk weekend. Ook heb ik morgenavond een tangoles met alle volunteers. Daar heb ik ook onwijs veel zin in en ik denk erover om hier salsalessen te nemen. Marisu belt vandaag wat de lestijden zijn dus als ik dan kan dan wil ik dat graag leren. Wel moet ik dan schoenen met hak kopen want die moet je dan aan.
Ik ben hier natuurlijk nog niet zo lang maar hetgene dat het meest op valt hier, zijn de mensen. Zo vriendelijk. Verder vind ik dat er nog wel veel armoede is. Meer dan ik had verwacht. Ik ben al een aantal keer door echt arme buurten gereden (eerst dachten ze dat ik daar kwam bij een gastgezin en dat vond ik toch echt een eng idee) en daar staan echt krotjes. Ook de wegen zitten nog vol gaten en kuilen en er zijn nog maar weinig asfaltwegen. Maar verder is het echt een mooi land en ik heb er nog geen seconde spijt van gehad dat ik hierheen ben gegaan.
Ik denk dat ik maar stop, ik heb nu nog 20 minuten extra tijd om te internetten dus ik moet echt gaan anders kom ik te laat op mn werk.
Heeeeel veel liefs en un beso,
Marlies
p.s. Ik heb eindelijk een Argentijns nummer dat werkt, mail me maar als je die wil hebben
En trouwens, als je post wil sturen is het handig om het naar het kantoor van Projects Abroad te verzenden. Brievenbussen hebben ze hier geloof ik niet en daar is altijd iemand aanwezig dus dan komt het sowieso aan.
Dit is dan het adres:
Marlies Barsingerhorn
c/o Mr Guillermo Cogorno,
Av. Rió de Janeiro 1021, Local 2.
Barrio Lomas C. P. 5105
Villa Allende,
Córdoba,
ARGENTINA
-
10 Februari 2010 - 14:00
Annika!!:
Whoehoe super verhaal Marlies!! had je gisteren net een bezorgde krabbel gestuurd maar het gaat erg goed lees ik!! Je krijgt binnenkort wel even een langer berichtje maar ik ben blij dat het zo goed gaat daar! Geniet ervan! Ho ik krijg een bericht van je:D doeii(K) -
10 Februari 2010 - 14:17
Papa:
Dag lieve Marlies,
Want een vreselijk enthousiast verhaal. Zou niet weten waar ik als eerste op zou moeten reageren. Ik ben in elk geval heel blij met deze update en vooral blij voor jou, want dit is het echte werk waarnaar je op zoek was. Maar dan wel als een uitbuidige uitbasting van LEVEN. Van die tango had ik al tegen mama gezegd, prachtig. Nou ja, dan is het hier natuurlijk een beetje saai. Maar er valt inderdaad weer nieuwe sneeuw vandaag en jullie sneeuwpop staat nog steeds - nog steeds achterover leunend en dus bijna vallend- overeind. Goed, later verder. Dank voor je mooie verhaal en tot horens misschien?
Heel veel liefs,
papa -
10 Februari 2010 - 14:54
Asmara:
Hey marlies,
Het sneeuwt hier hoor. Ik stond vanochtend op om te gaan werken en er lag opeens overal weer sneeuw.. Maar leuk dat je daar ook een beetje "sneeuw" hebt. Wel leuk dat je al zoveel mensen hebt gesproken ik denk dat je het ook wel leuker vindt dan in Spanje qua contacten enzo. Ook leuk dat er allemaal andere jongeren zijn en toevallig ja dat die ene jongen ook uitgeloot was wel grappig.
Nou ik mail je even voor je nummer;) En je oriflame heb ik aan je zusje gegeven vandaag:D..
liefs Asmara -
11 Februari 2010 - 11:19
Mama:
Lieve Marlies,
Wat fijn om weer iets van je te horen en helemaal fijn dat het zo'n enthousiast verhaal is!
Ik ben benieuwd hoe de tangoles ging en ik ben benieuwd naar...alles!
Ik had trouwens al wel een kaartje naar het adres van Maria gestuurd, ik vraag me nu wel af of je hem ooit zult zien....
Geniet alsjeblieft lekker door en laat ons regelmatig meegenieten!
Heel veel liefs van mama -
12 Februari 2010 - 16:25
Annemiek :
Wat een leuk verhaal! Zo fijn om te horen dat je het zo leuk hebt en dat je allemaal dingen onderneemt en ziet. Geniet er vooral erg van en ik kijk uit naar de volgende update.
Liefs Annemiek -
12 Februari 2010 - 19:51
Reina Renes:
Hoi Marlies
zoals beloofd ook een reactie van mij.
Wat heb jij al veel leuke dingen meegemaakt in die korte tijd dat je er bent. Heel erg leuk om het allemaal te lezen.
Ik zou zo zeggen ga door met het genieten en succes met je werk. -
14 Februari 2010 - 20:11
Hellen:
Hee Marlies!
echt heel leuk om weer wat van je te horen. was behoorlijk bezorgd om je ;) Maar echt fijn dat het er zo leuk is! Ik zal je snel een mail sturen, want ik denk dat dat het meest makkelijk is dan via de post!
Liefs Hellen -
15 Februari 2010 - 10:41
Auke:
Coool! Heb je geyogaat? Haha moet je me dat maar eens leren, lijkt me heerlijk(A) hahah
We spreken wel een keer af op msn om even bij te kletsen!:D Ik ga weer even in de zon liggen hoor, buiten;)
Geniet ervan,
liefs auke -
15 Februari 2010 - 14:35
Ella:
Heey Marlies!
Wat een leuk verhaal! Super dat je het zo naar je zin hebt!
Wat zat er achter het luikje op je kalender bij mijn verjaardag? Ik ben zelf ook benieuwd, geen idee waar wat ook al weer achter zat! Alleen 1 april. Dat is een giller, hahaha!
Nou, superveel plezier daar nog! En we mailen/krabbelen vast gauw weer!!
xx Ella!! -
15 Februari 2010 - 18:02
Fam.Groenewegen:
Hey Marlies....
Straks wil je niet meer in Nederland wonen....heerlijk reisverslag om te lezen. Veel plezier met Salsa dansen, je Spaanse lessen en alles wat er op je pad komt. We zullen je verhalen regelmatig gaan lezen. Groetjes vanuit een koud en wit Delfzijl. -
17 Februari 2010 - 07:21
Sieka Boom:
Hi Marlies,
zit te genieten van je verslag. Geweldig, wat een uitdagingen allemaal. De klik met Argentinië en de mensen/omgeving is er en dat maakt het super. Ik kijk al weer uit naar je volgend verslag! Als ik dit alles zo lees weet ik zeker dat je met een geweldige rugzak vol ervaringen terugkomt.
Geniet ervan Marlies. Een frisse (ja, ja, het is hier momenteel -7C en zonnig)groet vanuit Ten Post
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
