Don´t cry for me Argentina!!!

Ja dit is toch wel echt het laatste verslag uit Argentinië. Ik wil op dit moment echt totaal niet naar huis, sorry ik mis jullie allemaal natuurlijk en het is ook heel fijn om jullie straks weer te zien, maar nu ik weer in Villa Allende ben besef ik dat ik er echt een tweede huis bij heb. Ik weet hier nu alles te vinden, heb hier vrienden en het voelde echt als thuiskomen toen ik hier maandagochtend aankwam.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet meer zeker weet wanneer ik mijn laatste verslag heb getypt. Volgens mij (daar heb ik eerst een kwartier over na moeten denken) was het toen ik net in Buenos Aires was aangekomen. Buenos Aires was echt super! Iedereen die er is geweest zei dat al tegen me, maar ik heb toch zelf ook ervaren dat het een hele mooie en levendige stad is. Wel zijn er heel veel dakloze mensen en het viel me helemaal op hoeveel straatkindjes er wel niet waren. Kindjes van nauwelijks 6 die met hun broertje en zusje door de straten lopen te bedelen, een meisje van een jaar of 17 met een baby op de arm die in de metro dingetjes probeert te verkopen en kindjes zonder schoenen en kleren met allemaal gaten erin, ook in de metro. Echt moeilijk om te zien. Maar daartegenover waren er ook heel veel straatartiesten met echt heel veel talent. Ik heb dus veel van mijn kleingeld uitgegeven en wat crackertjes uitgedeeld in Buenos Aires!

Vrijdag ging ik een fietstour door Buenos Aires maken. Het hoofdseizoen is voorbij dus was ik samen met een vrouw uit Amerika en onze gids. Hij kon ons dus erg veel vertellen en het was erg gezellig. Eerst gingen we door San Telmo, dit is het oudst gedeelte van Buenos Aires. Hier was mijn hostel ook. Vervolgens gingen we door een park naar La Boca. Een arme wijk waar allemaal gekleurde huizen staan. Ook is hier het stadium La Bombonera van de voetbalclub La Boca. Ik vond het erg fijn dat we hier langsgingen want het wordt afgeraden om er alleen heen te gaan en zo kon ik het mooi bekijken want je moet er wel echt heen als je in Buenos Aires bent. Daarna gingen we naar een groot nationaal park. Ze wilden daar een nieuwe wijk bouwen ong. 30 jaar geleden ofzo, maar toen er allemaal bomen begonnen te groeien en er heel veel soorten vogels op af kwamen, is het beschermd gebied geworden. Nu is het echt een groot park en je beseft niet dat je in Buenos Aires bent als je daar rondloopt. Het is echt heel stil en erg mooi! Hier hebben we dan ook even een pauze gehad en toen gingen we naar Puero Madero. Dit is een heel rijke buurt geworden en daar zijn we onder andere langs de Nederlandse ambassade gereden. (er is daar ook een plein voor koningin Beatrix.) Na Puerto Madero gingen we naar het belangrijkste plein van Buenos Aires, misschien wel het belangrijkste plein van Argentinië: Plaza de Mayo. Hier vind je de (kleine) obelisk, het regeringsgebouw en de kathedraal. Ook zijn op dit plein bijna dagelijks demonstraties en komen de ‘gekke moeders’ hier nog steeds elke donderdagmiddag om rondjes te lopen. Hier zijn ze heel lang geleden mee begonnen omdat hun kinderen verdwenen waren in de ‘vieze oorlog’. De gids vertelde hier ook weer meer over deze oorlog en het is echt zo erg. Echt niet voor te stellen dat dat nog maar 40 jaar geleden is! Na Plaza de Mayo was de tour voorbij en toen ben ik ’s middags door het microcentrum gelopen. Langs parken, mooie gebouwen en natuurlijk ook door de winkelstraten. Onderweg had ik nog veel aanspraak! Een kerel die geld inzamelde voor de straatkindjes en onder andere een kerel die me uitnodigde om mee naar Rosario te gaan. Ik heb me dus niet verveeld zo alleen in Buenos Aires. ’s Avonds heb ik rustig aangedaan omdat ik zoveel had gelopen en omdat mijn voet nog steeds niet helemaal over was. Ik had er inmiddels weer wat meer last van.

Zaterdag ben ik eerst in het regeringsgebouw geweest, waar ik me rot gelachen heb om de kereltjes met de mooie kostuums. En daarna ben ik in de kathedraal geweest waar ik het graf van San Martin heb bezocht (die heeft Argentinie onafhankelijk gemaakt en Peru en nog een land bevrijd dus dat is een grote held hier en alle straten heten zowat San Martin;). Vervolgens ben ik naar de begraafplaats van Recoleta gegaan waar ik natuurlijk het graf van Evita en van alle andere belangrijke personen heb bezocht (hier vind je alle andere straatnamen;)). Het klinkt misschien raar maar die begraafplaats was zo indrukwekkend. De graven zijn echt enorm, sommige lijken net kerken en de begraafplaats in zijn totaal lijkt net een dorpje! De sfeer is ook helemaal niet griezelig enzo, ik vond het echt heel indrukwekkend om daar rond te lopen. Toen ik alle graven van deze belangrijke mensen had gezien ben ik nog even over de markt gelopen daar en toen ging ik met de metro naar een andere plek. Nu ging ik naar de wijk Palermo. Dit is een hele populaire wijk voor jongeren om uit te gaan om te winkelen. Ik ging eerst naar het museum over Evita. Het was erg mooi gemaakt en ik heb een deel van haar kledingkast gezien, maar ik heb er niet zoveel nieuwe dingen geleerd omdat er niet zo heel veel werd uitgelegd. In het museum heb ik toen een lekkere submarino gehad en toen ging ik weer verder lopen. Nu naar een andere markt in Palermo waar ik even lekker geshopt heb. In Palermo is het echt erg leuk om te shoppen. Je hebt veel standjes en winkeltjes met kleren van jonge designers die goedkoper zijn dan de kleren in de grote winkels en dan heb je echt iets speciaals en leuks. Ik heb dus even goed rondgekeken en gelukkig nog iets moois gevonden. Toen het donker werd ging ik terug met de metro en toen liep ik eerst de verkeerde kant op voor mijn hostel en kwam ik er na 6 blokken achter dat ik dus de verkeerde uitgang van de metro had genomen. Hup weer terug en toen nog op zoek naar een grote supermarkt dus al met al was ik 2 uur later terug in het hostel. Doodop en mijn voet was toen weer dik:(. Ik heb mezelf toen maar getrakteerd op een maaltijd in het hostel. Ik heb lekkere spaghetti gehad en het was echt fijn om niet te hoeven koken na zo’n drukke dag. Ik baalde trouwens heel erg zaterdag. Ik wilde graag naar de voetbalwedstrijd La Boca – San Lorenzo op zondag en vrijdag hadden ze me verteld dat die wedstrijd om 5 uur begon. Dat kwam precies uit met mijn bus dus toen wilde ik zaterdagavond reserveren (ze hadden een tour om te gaan in mijn hostel) maar toen vertelden ze me dat de wedstrijd om 8 uur begon. Ik baalde zo want nu kon ik dus niet heen omdat mijn bus om 22.30 vertrok. Echt balen, maar nu heb ik besloten dat dit nog een extra reden is om terug te komen naar Argentinië.

Zondagochtend ging ik naar de markt in San Telmo. Dit is echt een enorme markt met alles wat je je maar voor kan stellen. Maar vooral met kunst dingetjes en dingen die mensen zelf hebben gemaakt. Ook zijn er tangodansers, levende standbeelden en toneelstukjes op straat te vinden dus de sfeer is er super. Ik heb een tijdje rondgekeken en toen ben ik naar Plaza Dorrego gelopen. Hier had ik met Gringa (mijn hostmoeder afgesproken). Zij was in Buenos Aires met een vriendin waar ik het ook erg hoe mee kan vinden voor de boekenmarkt. Ik moest een tijdje wachten en het plein was overvol dus het was erg lastig om elkaar te vinden! Maar toen opeens stond ze voor mijn neus. Natuurlijk volgde er toen een enorme knuffel, we hadden elkaar een maand niet gezien en we hebben elkaar in die maand echt gemist! Estella (die vriendin) en Gringa hadden een heel aardige vrouw uit Honduras ontmoet en dus gingen we met zijn 4en uit eten. Natuurlijk heb ik een lekker stuk vlees besteld (waarschijnlijk mijn laatste) en we hebben heerlijk gekletst. Het was wel lastig eerst met mijn Spaans omdat ik tijdens het reizen vooral Engels heb gesproken maar na een tijdje ging dat ook weer goed. Wel was het even schrikken toen Gringa vertelde dat haar zoon problemen had dus dat ze daar naartoe moest maandag. Dit betekende dat ze niet thuis zou zijn in Villa Allende en dan dit dus de laatste keer was dat ik haar zal zien. Maar het was zo gezellig en we hebben goed bijgepraat dus we hebben echt nog even van die tijd genoten. Na een paar uur moesten ze dan toch echt naar het hotel en toen kwam het afscheid. Heel veel knuffels en nog snel een zoen want Gringa moest duidelijk bijna huilen en wilde niet dat ik dat zag. En toen gingen we allebei een andere kant op. Wat voelde ik me rot zeg, ze heeft zo goed voor me gezorgd en we hebben een hoop besproken en meegemaakt samen dus het was echt heel moeilijk voor me om gedag te zeggen. Ik weet dat ik haar weer zal zien, maar ik weet niet hoelang dat gaat duren. Ik kon het ook niet droog houden en liep dus huilend over de drukke markt, maar dat kon me echt niet schelen. Na dit afscheid heb ik de markt afgelopen en toen ben ik nog even naar Palermo geweest met de metro waar ik wat heb rondgeslenterd totdat ik naar de bus moest. Deze ging dus om half 11 en toen besefte ik me ook echt dat mijn reis nu bijna over was. Niet normaal zeg, de tijd is zo omgevlogen.
De volgende morgen kwam ik om 7.20 aan in Cordoba en een uurtje later was ik thuis. Ik moest hard op zoek naar de sleutel van de poort en later voor het alarm maar gelukkig vond ik het redelijk snel. Eenmaal thuis wilde ik gelijk mijn foto’s uploaden maar omdat er nog steeds een virus op SD kaartje zit, had de virusscanner de foto’s van mijn kaartje afgehaald en ik kon ze nergens meer vinden. Ik was dus behoorlijk in paniek maar gelukkig is alles nu goed gekomen, dankzij de hulp van mijn ouders, dankjulliewel. Ondertussen was de huishoudster Patricia aangekomen en samen hebben we een hele tijd gekletst en lekker gegeten. Ook heeft ze toen een lekker bad voor me klaargemaakt, heerlijk! Het was echt zo fijn om weer thuis te zijn! Gisteravond heb ik afgesproken met een Argentijn die een jaar in Nederland is geweest. Ik had mijn opa en oma een kaartje gestuurd van Cordoba en toen zag de hostmoeder van hem dat kaartje en die heeft toen zijn nummer gegeven en zo hebben we een afspraak gemaakt. Het was erg raar om af te spreken met een vreemde maar het was enorm gezellig! We hebben samen gekookt en samen zijn we nog uitgeweest. Erg grappig omdat we steeds switchten van Engels naar Spaans naar Nederlands. Ik heb echt een leuke avond gehad en eigenlijk is het jammer dat we elkaar nu pas hebben leren kennen want we konden het echt goed vinden samen.
Vannacht was ik dus laat thuis en vanmorgen ging ik om 10 uur naar Marisu, mijn Spaanse lerares. We hebben heerlijk bijgepraat (alles in Spaans) en toen was het tijd om ook van haar afscheid te nemen. Echt verschrikkelijk! Ik vind het echt niet leuk om afscheid te nemen van alle lieve mensen hier! Na dit afscheid ging ik naar Mendiolazz om gedag te zeggen in het ziekenhuis. De mensen waren echt heel lief vroegen hoe het reizen geweest was. Ook heb ik mijn voet daar maar even laten zien. Het doet geen pijn meer en is niet meer dik maar nu is een groot deel van mijn enkel erg rood en dus liet ik het maar even zien. Het was een beet van een insect is alles wat ze zeiden en ik moest een prik hebben, in mijn bil! Wat ik toch allemaal mee maak hier. Ik weet niet wat ze me hebben gegeven en ik heb er al lol over gehad met Patricia omdat ze me dus ook drugs gegeven kunnen hebben. Maar dat valt vast mee. Na het volgende afscheid heb ik met Patricia gegeten en toen ging ik mijn bed in voor een siesta. Ik had mijn alarm gezet maar daarna ben ik weer in slaap gevallen dus om 6 uur werd ik weer wakker! Ik wilde eigenlijk naar Body Experience, een tentoonstelling met menselijke lichamen die ook in Nederland is geweest maar dat ging dus niet meer door, Vandaar dat ik nu dit verslag typ. Nu moet ik snel langs het internetcafé en dan naar Cordoba want we hebben een social in het nieuwe kantoor. Ik moet nog even kijken hoe ik daar kom en dan komt er een nieuw afscheid aan! Maar gelukkig kan ik eerst nog met iedereen bijpraten (niet dat ik nog zoveel vrijwilligers ken).
Morgen ga ik trouwens paragliden in La Cumbre! Eindelijk maar toch!!!! En ’s avonds ga ik pizza eten met Sabina, Patricia en haar zoons dus dat wordt vast een superleuke laatste dag in Argentinië!
Nou ik moet nu echt gaan, nog even goed genieten van mijn laatste avonden en dag hier!
Heel veel liefs en tot snel!!
Xxxx Besos Marlies

Ps. Veel plezier op het gala Asmara! Wel echt veel foto’s maken hoor!!!