Het eerste berichtje vanuit Spanje!
Door: Marlies
Blijf op de hoogte en volg Marlies
19 Oktober 2009 | Spanje, Madrid
Hier het eerst berichtje uit Spanje. Ik ben hier nou alweer een aantal dagen en vandaag was mijn eerste echte werkdag dus tijd voor een berichtje.
De reis hiernaartoe was goed verlopen. Om half 8 waren we thuis vertrokken en we waren ruim op tijd op Schiphol. Op naar de incheckbalie waar mijn koffer en handbagage werden gewogen, allebei te zwaar natuurlijk maar gelukkig hoefde ik alleen voor de overgewicht van mijn gewone bagage te betalen. Toen ik dat had gedaan hebben we nog even wat gedronken en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Door de enorme drukte moest dit opeens heel snel, waardoor het een beetje raar was. Hier een kus en daar een knuffel en toen stond ik opeens 10 meter verder midden tussen allemaal mensen en waren mn ouders en zussen niet eens meer te zien. Dat was dus wat raar maar verder is mijn reis prima verlopen. Onder het vliegen heb ik rustig alle brieven en foto’s bekeken die ik had gekregen. Ik vond het echt heel leuk en om sommige brieven heb ik erg moeten lachen! Iedereen die wat gegeven had, heel erg bedankt! Maar goed.. om 15:10, vijf minuten voor de verwachte tijd kwam ik aan op het vliegveld van Valencia. Hier moest ik nog even op mn koffer wachten en toen ik die had ging ik echt op weg naar mijn ‘nieuwe’ familie. De hele familie stond al op me te wachten en begon te zwaaien toen ze me zagen , dus het was niet moeilijk om ze te vinden! We hebben toen eerst met zijn allen wat gedronken en toen moesten we nog een uurtje rijden naar Benicasim. Het klikte gelukkig heel goed met de familie en ze zijn echt heel aardig! Ook de kindjes hoeven niet aan me te wennen. De oudste vergist zich af en toe nog met de naam maar verder moest ik gelijk overal mee helpen en moest ze me alles in de omgeving laten zien. Ook liet ze me direct mijn kamer zien en kwam ze me helpen met mijn koffer uitpakken. Het was wel heel raar dat we de cadeautjes over het hoofd gezien hadden;) , maar toen ik die gisteren toch nog met haar had gevonden was ze er wel heel blij mee en ging ze direct zitten kleuren. Ook de jongste had haar boekje snel uitgepakt en ik denk dat ze hem inmiddels wel uit haar hoofd kent.
Ik ben hier nog maar een paar dagen maar ik heb al heel wat in de omgeving gezien. Zaterdagochtend waren we naar Castellon geweest om boodschappen te doen en ’s middags had ik nog een kleine tour naar het centrum van Benicasim gekregen. Zondagochtend zijn we een grote fietstocht wezen maken rond Benicasim en ’s middags hebben we met zijn allen geluncht op een terrasje aan het strand. En vandaag hebben we boodschapjes gedaan en zijn we al langs het VVV-kantoor geweest om foldertjes en een plattegrond te halen. Ik ken zowat dus alle belangrijke plekken;).Ook ben ik vanmiddag al naar het strand geweest om hier lekker in de zon een boek te lezen. Het is hier namelijk nog heerlijk weer, vandaag 23 graden en volop zon dus ik ben zelfs wat verbrand in mn gezicht vandaag!:O Als we gaan fietsen worden we trouwens wel goed bekeken. Ik val natuurlijk wel op met mn blonde haar en als de moeder dan nog met twee kinderen op 1 fiets zit dan worden we helemaal nagestaard! Ze kennen hier namelijk geen zitje voor op de fiets en sowieso is fietsen met kinderen heel bijzonder hier.
Maar goed vandaag was dus mijn eerste echte werkdag. Het is gelukkig goed gegaan overdag met de kindjes. Ik moet vooral met de oudste spelen en af en toe hou ik de jongste ook in de gaten. Verder moest ik vandaag koken. Dit moet ik twee keer per week doen en ik had vandaag gekozen om macaroni te maken. Het koken wordt nog wel een karwei denk ik aangezien ze hier helemaal geen Knorr, honig enz. pakketjes hebben. Maar een macaroni moest toch lukken dacht ik! Helaas was het nog niet zo makkelijk als ik dacht want ze hebben hier een elektrisch fornuis, dat langer heet blijft als je het vuur laag zet dus toen was de macaroni overgekookt. Verder was het gelukkig allemaal goed gegaan en het smaakte iedereen goed. De oudste heeft zelfs wel 4x om meer pasta gevraagd.(weet je nou nog een lekker recept dat je zonder de ‘pakjes’ kan maken dan moet je die maar even naar me toesturen)
Een geslaagde dag dus maar ik merk wel dat ik erg moet wennen. Je zit toch 24 uur per dag in een ‘vreemd’ gezin met andere gewoontes dan thuis. Hierdoor ga je zelfs over de kleinste dingetjes nadenken die thuis zo vanzelfsprekend zijn. Maar ik neem aan dat ik daar snel aan wen. Ik heb gelukkig wel een eigen kamer waar ik me op terug kan trekken en ik slaap goed dus dat valt weer mee.
Morgen komen de opa en oma van de kindjes omdat we zaterdag de verjaardag van de oudste vieren. Het wordt dus een beetje een rare dag aangezien ik dan ’s middags alleen op het jongste kindje hoef te passen. De oudste gaat samen met haar moeder naar het vliegveld om ze op te halen. Donderdag heb ik mijn eerste Spaanse les van 20:00 tot 21:30. Ik vind het heel spannend maar ik heb er ook veel zin in omdat ik hier toch in een vreemde stad zit met een taal die ik niet kan spreken. Ik hoop ook dat ik het snel oppik en dat ik dan wat meer in contact met de Spanjaarden kan komen.
Nou dit was het weer voor deze keer,
Beso (kus)
Marlies
De reis hiernaartoe was goed verlopen. Om half 8 waren we thuis vertrokken en we waren ruim op tijd op Schiphol. Op naar de incheckbalie waar mijn koffer en handbagage werden gewogen, allebei te zwaar natuurlijk maar gelukkig hoefde ik alleen voor de overgewicht van mijn gewone bagage te betalen. Toen ik dat had gedaan hebben we nog even wat gedronken en toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen. Door de enorme drukte moest dit opeens heel snel, waardoor het een beetje raar was. Hier een kus en daar een knuffel en toen stond ik opeens 10 meter verder midden tussen allemaal mensen en waren mn ouders en zussen niet eens meer te zien. Dat was dus wat raar maar verder is mijn reis prima verlopen. Onder het vliegen heb ik rustig alle brieven en foto’s bekeken die ik had gekregen. Ik vond het echt heel leuk en om sommige brieven heb ik erg moeten lachen! Iedereen die wat gegeven had, heel erg bedankt! Maar goed.. om 15:10, vijf minuten voor de verwachte tijd kwam ik aan op het vliegveld van Valencia. Hier moest ik nog even op mn koffer wachten en toen ik die had ging ik echt op weg naar mijn ‘nieuwe’ familie. De hele familie stond al op me te wachten en begon te zwaaien toen ze me zagen , dus het was niet moeilijk om ze te vinden! We hebben toen eerst met zijn allen wat gedronken en toen moesten we nog een uurtje rijden naar Benicasim. Het klikte gelukkig heel goed met de familie en ze zijn echt heel aardig! Ook de kindjes hoeven niet aan me te wennen. De oudste vergist zich af en toe nog met de naam maar verder moest ik gelijk overal mee helpen en moest ze me alles in de omgeving laten zien. Ook liet ze me direct mijn kamer zien en kwam ze me helpen met mijn koffer uitpakken. Het was wel heel raar dat we de cadeautjes over het hoofd gezien hadden;) , maar toen ik die gisteren toch nog met haar had gevonden was ze er wel heel blij mee en ging ze direct zitten kleuren. Ook de jongste had haar boekje snel uitgepakt en ik denk dat ze hem inmiddels wel uit haar hoofd kent.
Ik ben hier nog maar een paar dagen maar ik heb al heel wat in de omgeving gezien. Zaterdagochtend waren we naar Castellon geweest om boodschappen te doen en ’s middags had ik nog een kleine tour naar het centrum van Benicasim gekregen. Zondagochtend zijn we een grote fietstocht wezen maken rond Benicasim en ’s middags hebben we met zijn allen geluncht op een terrasje aan het strand. En vandaag hebben we boodschapjes gedaan en zijn we al langs het VVV-kantoor geweest om foldertjes en een plattegrond te halen. Ik ken zowat dus alle belangrijke plekken;).Ook ben ik vanmiddag al naar het strand geweest om hier lekker in de zon een boek te lezen. Het is hier namelijk nog heerlijk weer, vandaag 23 graden en volop zon dus ik ben zelfs wat verbrand in mn gezicht vandaag!:O Als we gaan fietsen worden we trouwens wel goed bekeken. Ik val natuurlijk wel op met mn blonde haar en als de moeder dan nog met twee kinderen op 1 fiets zit dan worden we helemaal nagestaard! Ze kennen hier namelijk geen zitje voor op de fiets en sowieso is fietsen met kinderen heel bijzonder hier.
Maar goed vandaag was dus mijn eerste echte werkdag. Het is gelukkig goed gegaan overdag met de kindjes. Ik moet vooral met de oudste spelen en af en toe hou ik de jongste ook in de gaten. Verder moest ik vandaag koken. Dit moet ik twee keer per week doen en ik had vandaag gekozen om macaroni te maken. Het koken wordt nog wel een karwei denk ik aangezien ze hier helemaal geen Knorr, honig enz. pakketjes hebben. Maar een macaroni moest toch lukken dacht ik! Helaas was het nog niet zo makkelijk als ik dacht want ze hebben hier een elektrisch fornuis, dat langer heet blijft als je het vuur laag zet dus toen was de macaroni overgekookt. Verder was het gelukkig allemaal goed gegaan en het smaakte iedereen goed. De oudste heeft zelfs wel 4x om meer pasta gevraagd.(weet je nou nog een lekker recept dat je zonder de ‘pakjes’ kan maken dan moet je die maar even naar me toesturen)
Een geslaagde dag dus maar ik merk wel dat ik erg moet wennen. Je zit toch 24 uur per dag in een ‘vreemd’ gezin met andere gewoontes dan thuis. Hierdoor ga je zelfs over de kleinste dingetjes nadenken die thuis zo vanzelfsprekend zijn. Maar ik neem aan dat ik daar snel aan wen. Ik heb gelukkig wel een eigen kamer waar ik me op terug kan trekken en ik slaap goed dus dat valt weer mee.
Morgen komen de opa en oma van de kindjes omdat we zaterdag de verjaardag van de oudste vieren. Het wordt dus een beetje een rare dag aangezien ik dan ’s middags alleen op het jongste kindje hoef te passen. De oudste gaat samen met haar moeder naar het vliegveld om ze op te halen. Donderdag heb ik mijn eerste Spaanse les van 20:00 tot 21:30. Ik vind het heel spannend maar ik heb er ook veel zin in omdat ik hier toch in een vreemde stad zit met een taal die ik niet kan spreken. Ik hoop ook dat ik het snel oppik en dat ik dan wat meer in contact met de Spanjaarden kan komen.
Nou dit was het weer voor deze keer,
Beso (kus)
Marlies
-
19 Oktober 2009 - 20:40
Francisca:
Leuk stukje, Marlies! Dat elektrisch koken went vast snel. Ik zal even neuzen voor je voor simpele, lekkere recepten!
Ik kan me voorstellen dat het moet wennen, zo 24 uur per dag 'logeren' bij eigenlijk volslagen onbekenden maar je kunt je goed aanpassen dus dat gaat je lukken!
Pas morgen goed op het kelintje en zorg goed voor jezelf!
Veel plezier en beso's van mama -
20 Oktober 2009 - 00:18
Hetty Barsingerhorn:
Lieve Marlies,
Heerlijk te lezen dat je het naar je zin hebt bij je "nieuwe" familie. Natuurlijk zal het wel even duren voordat je aan al die andere gewoontes e.d. gewend bent, maar dat is normaal hoor.
Wij vinden het zo knap van je dat je dit soort dingen onderneemd, had ik echt niet durven doen toen ik jouw leeftijd had. Goed hoor.
Hier hadden we alles behalve een prettig weekend. Vrijdag was Snoes niet lekker, en dat terwijl ze nog nooit eerder een dag ziek of zo geweest is. Maar ja je gaat ook niet direct naar de dierenarts en besloten we het een dagje aan te kijken. Ze was helemaal futloos en bleef alleen maar liggen in de bijkeuken. Vrijdagavond ging het slechter met haar en liet ze tot twee keer toe zelfs haar urine lopen. Natuurlijk hebben we haar direct verschoond en weer op een nieuwe handdoek gelegd. Op een gegeven moment leek het wel of ze niet meer op haar pootjes kon staan. Zaterdagochtend waren we dus om tien over acht bij de dierenarts, die kwam echter pas om kwart voor negen. Ze hebben Snoes toen aan het zuurstof gelegd en infuus voor vocht in gebracht en bloed afgenomen voor onderzoek en een catheter ingebracht. De uitslag van het bloedonderzoek zou 45 minuten duren. De dierenarts kwam na 20 minuten al melden dat we met Snoes naar de Emerency Animal Clinic moesten gaan. Hij wist niet wat er met haar aan de hand was, hij was ervan overtuigd dat ze stervende was en hij had hier ook geen tijd voor, want hij had voor die ochtend een hele volle agenda. We hebben hem toen nog een paar vragen gesteld en reageerde hij heel bot daarop. Wij zijn toen met Snoes aan het infuus naar huis gegaan. Om half tien waren we dus weer thuis en hebben die Clinic opgebeld en overleg met gehad over Snoes haar situatie. Zij vonden het heel vreemd dat de arts ons zo naar huis gestuurd had. Ik was inmiddels flink overstuur, maar had ook het gevoel dat Snoes haar oogjes wat beter stonden, volgens mij kwam dat door het infuus. Op een gegeven moment moest Snoesje heel raar soort van hoesten en hebben we haar gekalmeerd. Toen ik twee minuten later weer ging kijken was ze overleden, het was toen kwart over tien. Ze was dus binnen 24 uur ziek en overleden. We weten echt niet was ons overkomen is. Ze was pas acht jaar. Zo zielig en je snapt dat we haar ontzettend missen.
Maar aan de andere kant waren we wel heel blij dat ze thuis overleden is en niet op de een of andere onderzoekstafel met vreemde mensen om haar heen.
We hebben haar nu achter in de tuin op een mooi plekje onder de bomen begraven, in het zachte mandje waarin ze altijd sliep, met haar speelgoedjes.
Ik weet het is geen gezellig verhaal, maar wilde het toch even met je delen. We missen haar heel erg, het is zo stil in huis zonder haar.
Wat betreft de recepten daar zal ik eens even over nadenken en zal ik je wel een eenvoudig recept toesturen binnenkort.
Heel veel liefs vanuit Houston en geniet van je nieuwe avontuur.
Hetty, Ed, Jasper en Sander -
20 Oktober 2009 - 17:36
Serena :
Hey Marlies,
Wat leuk om te horen dat het al zo goed bevalt!
Echt heerlijk dat weer,23 graden :o lekker van genieten want hier is het nu maar 4 graden.
Succes met de spaanse les donderdag!
Liefs Serena -
20 Oktober 2009 - 19:35
Anjo:
He Marlies, ik hoorde van Bram dat je als au-pair naar Spanje ging, maar voor we het wisten was je al weg (heb je mijn knuffel gemist:-)Heel veel succes en plezier gewenst en we volgen je op deze site.
Lieve groetjes -
21 Oktober 2009 - 21:02
Bram Banjosnaar:
Jo chick,
leuke stukjes :) ga zo door, ik snap dat het even wennen is, had ongeveer hetzelfde toen in Zweden, wat ik kan zeggen is, dat went vanzelf. Voor de rest:
pas goed op jezelf,
en hou ons op de hoogte met je leuke stukjes.
KNUFZZELSS! -
22 Oktober 2009 - 17:33
Sanne:
Marliesjeee:D
Wat leuk dat het zo goed gaat al de eerste dagen!! Ik ben gisteravond terug gekomen uit londen. Ik mail je dus ff verder haha
liefs xx -
26 Oktober 2009 - 19:01
Ilona:
hee hele lieve marlies!
wat fijn dat alles zo leuk is en goed gaat! lang verhaal, vond het leuk om dat zo te lezen! het went vast snel;) heel veel plezier nog en hou me op de hoogte!!
xxx liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
