Het laatste berichtje vanuit Spanje!

Nou hier zit ik dan, eenzaam op mijn hotelkamertje in Valencia. Ik heb me net met al mn bagage in de superkleine lift gepropt en het was nog een heel gedoe om er weer uit te komen! Ik weet niet hoe het komt maar het lijkt wel of ik alleen maar bakstenen in mijn koffer heb zitten, zo zwaar is hij. Annemiek komt hier vanavond aan en ik ga haar natuurlijk straks met de metro ophalen van het vliegveld. Ik ben erg blij dat ze dan komt want mijn pinpas heeft het nu echt begeven en zonder geld kan je natuurlijk erg weinig (en nu kunnen we het gewicht wat verdelen over de koffers, dan stop ik wat bakstenen bij haar in). En natuurlijk vind ik het enorm gezellig dat ze me op komt zoeken en dat we dit samen gaan doen!

Ik heb ongeveer twee uur geleden afscheid genomen van de familie. De vader had ik gisteren al gedag gezegd omdat die vroeg naar zijn werk vertrekt ’s morgens, maar de rest van de familie had me naar het station gebracht. Het was echt raar om afscheid te nemen, ik keek er natuurlijk naar uit om naar huis te gaan maar vooral de kindjes zal ik natuurlijk enorm missen. Ik heb toch drie maanden lang met hen geleefd en om dan zo gedag te zeggen is heel raar. Ik besef nog niet helemaal dat ik niet meer naar Benicassim terug ga straks.

Ik blijf hier eerst met Annemiek 2 nachten in Valencia zodat we morgen de stad kunnen bekijken samen. En donderdag vertrekken we om 11.05 naar Barcelona. Hier blijven we dan 4 nachten en maandag komen we weer terug naar Nederland. Ik heb van mijn Spaanse lerares allemaal tips gekregen voor Barcelona en ik ken Valencia inmiddels zelf al goed dus dat wordt vast een hele leuke tijd! Ook is het heerlijk om niet alles meer alleen te hoeven doen. Ik heb drie maanden alles alleen gedaan en op zich is dat wel fijn, je kan doen en laten wat je wilt, maar op een gegeven moment wordt het wel saai. En ik kijk er natuurlijk erg naar uit om Annemiek weer te zien, ik heb haar ook al drie maanden niet meer gezien en we hebben dus veel bij te praten.

De laatste weken zijn echt voorbij gevlogen! Oud en Nieuw was gezellig maar niet echt bijzonder. We hebben gegourmet en wat gekaart en toen was het al bijna 12 uur. Tijd dus voor de 12 druiven. Ik wilde het graag proberen en het is me gelukt ook. Gelukkig heb je 3 seconden voor je de volgende druif in je mond moet steken want het is een heel gedoe om ze te pakken te krijgen, ze zijn namelijk gepeld (dit maakt het eten wel een stuk makkelijker). Het klinkt misschien heel dom, maar het is echt heel leuk om zo het nieuwe jaar in te gaan. Iedereen in Spanje staat met een bakje druiven voor de televisie en dan eet iedereen die 12 druiven. Ik ga het in Nederland ook maar introduceren denk ik! Wel was het erg apart want de Spanjaarden houden erg van vuurwerk, bij feestjes en bruiloften wordt er altijd knalvuurwerk afgestoken… Maar met oud en nieuw was het doodstil! Ik heb alleen 2 rotjes en 2 vuurpijlen gehoord! Echt zo apart, zeker als je gewend bent dat er in Nederland al om 10 uur ’s ochtends geknald wordt. Het was trouwens nog erg grappig. Ik was op 30 december met het meisje van de balie van het zwembad aan het praten over die 12 druiven en over onze oliebollen. Toen kwam er een badmeester bij staan die totaal geen Engels verstond. Ik had uitgelegd dat wij dus oliebollen aten, een soort churros maar dan in de vorm van een bal. Maar die badmeester had begrepen dat wij churros (dat smaakt net als oliebollen en is Spaans) met kaas aten.. Hhm wie weet is het wel heel lekker!

Het weekend na oud en nieuw waren we met zijn allen naar Sagunto geweest. Hier staat de ruïne van een Romeins fort en van een amfitheater. Het was echt heel mooi en indrukwekkend. Ook had je vanaf het fort een enorm uitzicht, je kon Valencia zien en dat is toch nog een half uur rijden met de trein. Die zondag ging ik zondags zwemmen en toen waren er heel veel meiden aan het synchroonzwemmen. Ze waren echt heel goed en droegen allemaal een badmuts van het land waar ze vandaan kwamen. Ik weet nog steeds niet wat het nou precies voorstelde maar het was in ieder geval leuk om te zien! Dit weekend wilde ik weer naar Sagunto omdat ik het gevoel had dat ik nog lang niet alles had gezien, maar natuurlijk waaide het zaterdag keihard! Windkracht 5 en enorm harde windstoten, dat is natuurlijk niet zo lekker als je boven op een heuvel staat dus toen ben ik naar Castellon geweest. Hier heb ik weer veel rondgefietst en hier waaide het gelukkig niet zo hard omdat alle gebouwen de wind tegen houden. Ook heb ik wat gewinkeld want de uitverkoop is hier begonnen en dat is zo spectaculair! In Nederland worden de restjes altijd afgeprijsd en is er nooit meer wat in mijn maat, maar hier is alles maar dan ook alles afgeprijsd! Ik moest me dus aardig inhouden! Zondag wilden we met zijn allen naar grotten op een half uurtje rijden van Benicasim. Helaas bleek het dicht te zijn zondag, omdat het de hele week door enorm had geregend… Het is vorige week dinsdag zelfs helemaal niet droog geweest. En door al dat water was het waterpeil zo hoog geworden in de grotten dat we er niet in konden, wel flauw natuurlijk want we konden de grotten toch ook duikend bekijken?

Vorige week woensdag was ik nog naar de bioscoop geweest, dit keer naar Fame. Het was erg leuk en ik heb weer veel geleerd. Ook zat de bioscoopzaal eindelijk wat voller, maar liefst 15 mensen!

Nu heb ik dus nog 6 dagen te gaan in Spanje. Het is wel een raar idee om hier nu weg te gaan maar over drie weken ga ik naar Argentinië en begint mijn nieuwe avontuur. Er zijn dingen die ik totaal niet zal missen aan Spanje en Benicasim en andere dingen zal ik enorm missen. Zo zal ik de honden van de buren en alle beestjes op mijn kamer en badkamer totaal niet missen. De honden van de buren lagen de hele dag en nacht buiten en ze begonnen vaak midden in de nacht enorm te blaffen, heel fijn dus. En de beestjes: mieren, kakkerlakken, pissebedden.. Alles heb ik gezien in mijn kamer.. Niet heel fijn en vooral de mieren bleven me maar plagen. We hebben een paar keer dingen dicht gekit maar ze vonden steeds een anders gaatje! (iets zegt me wel dat ik hier in Argentinië ook wel eens last van zou kunnen hebben). Ook had ik de laatste weken een duizendpoot in mijn kozijn zitten maar die deed verder niks dan zitten en af en toe was lopen dus dat vond ik wel gezellig. Verder zal ik de heuvel voor ons huis ook totaal niet missen. Als je van het fietspad boven ons huis kwam was het heerlijk, maar meestal kwam ik van de andere kant en om dan met 2 kindjes een heuvel op te fietsen… En natuurlijk zal ik het ook niet missen dat het er zo stil was.

Toch is de lijst met dingen die ik zal missen een aardig stukje langer. Natuurlijk ga ik het weer niet missen. Echt heerlijk dat je in december in je zomerjas kan lopen en je nieuwjaarsdag kan beginnen met een ontbijtje op het terras. Natuurlijk was het niet altijd mooi en de afgelopen weken was het koud of regenachtig maar dat hoort ook want het is natuurlijk wel winter. (er lag deze week trouwens sneeuw op de bergen!) Verder zal ik vooral het idee missen dat er in het weekend niet hele families over het strand lopen of in het park picknicken. Het is net die reclame van Coca-Cola. Iedereen neemt iets mee en dan eten ze met zijn allen. Ook zijn de mensen hier over het algemeen heel open en ze groeten je op straat. Er zijn natuurlijk ook botte, chagrijnige mensen maar wel een stuk minder dan in Nederland. Verder zijn er nog wat kleine dingen die ik ga missen. De mooie parken en de bergen (in Argentinië kom ik midden in de bergen dus dat zal ik nog even niet missen). Ook de mensen uit het zwembad zal ik toch een klein beetje missen. Ik ken er nu bijna alle mensen van gezicht en met het meisje van de balie heb ik de afgelopen tijd veel gepraat. Ook ken ik een aantal mensen al erg goed, nou ja wat is goed kennen, ik heb nog nooit meer met de gepraat dan Hola maar ik weet wel wat ze doen enz. Zo heb je een mevrouw op gele crocs die altijd met snorkel zwemt als ze alleen met haar benen zwemt. Ook heb je een mevrouw die haar eigen kluisje heeft met allemaal shampoo en schone handdoeken. Zij komt altijd om te joggen in het ondiepe bad. En natuurlijk de schoonmaakster die er voor zorgt dat het zwembad altijd superschoon is! Daar kunnen ze in Nederland nog van leren en ik zal zelfs haar gezang een beetje missen. Ook is er hier op de boulevard een zwerver die altijd zandkastelen maakt en allemaal knuffels heeft staan in het zand. Ik zeg niet dat ik die nou ga missen maar het was wel altijd leuk om even langs te fietsen om te kijken wat hij nu had gemaakt. Ook zal het raar zijn om straks in de trein te rijden in Nederland zonder dat je langs enorme velden met sinaasappels rijdt. Dat is echt zo mooi om te zien! En je ziet het niet alleen vanuit de trein maar ook als je in een grote stad als Valencia of Castellon loopt zie je overal sinaasappelbomen:). En misschien ga ik mijn Spaanse lessen nog wel het meest missen (na de kindjes dan). Ik heb enorme lol gehad met Pilar en in de drie maanden heb ik heel veel geleerd.

Nou mijn avontuur in Spanje was niet altijd wat ik er van gedacht had maar toch kijk ik op een mooie tijd terug en ik denk dat ik kan concluderen dat ik het hier toch ga missen. Nog een weekje genieten dus en tot volgende week! Ik kan niet wachten om iedereen weer even te zien!

Veel liefs Marlies xx

Ps. Ik weet niet of er nog een verslag komt over mijn reis in Spanje omdat ik het in Nederland erg druk zal hebben met voorbereidingen voor Argentinië en daarom wil ik iedereen bedanken voor de leuke, grappige en lieve reacties! Blijf dit vooral doen als ik in Argentinië zit, daar zal ik helemaal geen Nederlands horen dus zal het leuk zijn om af en toe was leuke stukjes van jullie te lezen! (ik heb trouwens al meer informatie over mijn plaatsing in Argentinië, dat volgt later.. ik moet nu eerst boodschapjes doen en Annemiek ophalen)